انحصار آگاهی‌های دولتی به یک روزنامه “داد” برخی از روزنامه‌ها را در آورد. همین روزنامه‌ها در طول یک سال، یارانه هنگفت میلیاردی از وزارت ارشاد دریافت می‌کنند این در حالی‌است که روزنامه‌های مستقل، منتقد و محلی(همان‌ها که این روزنامه‌ها سنگشان را به سینه زده‌اند) مبالغ دریافتی‌شان در طول یک سال به ۵۰ میلیون تومان نیز نمی‌رسد.
به گزارش فرارو، انتشار انحصاری آگاهی‌های دولتی در روزنامه ایران که به موجب تبصره دوم بند ۱۸ ضوابط اجرایی سال۸۹ به تصویب رسیده بود در ماه‌های اخیر اعتراض بسیاری از روزنامه‌ها را بر انگیخت. این اعتراض‌ها که بیشتر از سوی روزنامه‌های حامی دولت و اصولگرا اتخاذ شده بود تبدیل به یک بلوای رسانه‌ای درباره این بی‌عدالتی دولت شد. پس از مدتی این جنجال رسانه‌ای جواب داد و چند روز پیش رییس جمهور مصوبه را لغو کرد.
انحصار انتشار آگاهی‌های دولتی برای روزنامه ایران در شرایطی رخ داد که اکثر جراید کشور با سوبسید دولت و کمک‌های مستقیم و غیرمستقیم آن اداره می‌شوند و در این میان برخی روزنامه ها بیش از بقیه از این سفره بهره منداند.
پس از تصویب تبصره انحصار آگاهی‌های دولتی یکی ازجرایدی که شدیدا به این مسئله معترض بود، روزنامه کیهان بود. این روزنامه در مقاطع مختلف با انتشار گزارش‌های انتقادی شدیدا از این مسئله شاکی بود و آن را بی‌عدالتی آشکار دانست.
کیهان چند روز پیش از لغو انحصار طی گزارش‌های زنجیره‌ای از غیرعادلانه بودن آن نوشت. این روزنامه در یکی از گزارش های خود نوشت: «این اتفاق زمینه تضعیف بنیه مالی مطبوعات را فراهم کرد غافل از اینکه این اتخاذ و اجرای چنین تصمیمی می‌تواند تیشه به ریشه مطبوعاتی باشد که نظام جمهوری اسلامی را طی سه دهه همراهی کرده‌اند.»
کیهان در گزارش‌های مفصل خود با اهالی رسانه‌های دولتی و شبه دولتی گفت‌وگو کرد و به نقل از آنها اقدام دولت را مذموم اعلام نمود. این روزنامه اقدام مذکور را نابود کننده رسانه‌های محلی دانست و نوشت: «قطعا این اتفاق دامان مطبوعات کوچک‌تر و استانی را زودتر خواهد گرفت و تعطیلی سرنوشت نهایی چنین تصمیمی است. تصمیمی مغایر با شعار عدالت محوری قطع جذب و انتشار آگهی‌های دولتی در دیگر مطبوعات اتفاق نامبارکی است که تضعیف مطبوعات و تعطیلی آنها را در برخواهد داشت.»
البته اعتراض نسبت به این اقدام دولت فقط به کیهان منحصر نشد بلکه تمام روزنامه‌های که به گونه‌ای از رانت دولتی استفاده می‌کنند از این وضعیت شکایت کردند. روزنامه جمهوری اسلامی، جام جم، اطلاعات، جوان و… از قبیل این روزنامه‌ها بودند.
یارانه ناعادلانه و سکوت رسانه‌های “عدالت‌خواه”!
با وجود این که از ناعادلانه بودن تبصره مذکور نمی‌توان گذشت اما مسئله‌ای که بسیاری از این روزنامه‌ها هیچ وقت به آن نپرداخته‌اند پرداخت‌های ناعادلانه یارانه به روزنامه‌های کشور است و این موضوعی است که همیشه دامن گیر جراید ایران است.
روزنامه‌های دولتی و شبه دولتی انحصار انتشار آگاهی‌های دولتی در یک روزنامه را غیرعادلانه می‌دانند و شدیدا نسبت به آن معترض می‌شوند اما پرسش این است که آیا این روزنامه‌ها نسبت به اختصاص ناعادلانه یارانه هم انتقادی دارند؟
از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی تاکنون روزنامه‌های ایران از یارانه دولتی برخوردارند اما با نگاهی به میزان برخورداری هر یک از آنها می توان گفت روزنامه های دولتی و شبه دولتی بسیار بیشتر از بقیه روزنامه ها از این یارانه ها سود برده‌اند.
به طور مثال در سه ماهه سوم سال ۸۸ روزنامه “تهران امروز” فقط ۱۰ میلیون تومان یارانه دریافت کرده است این در حالی است که روزنامه “وطن امروز” مبلغی بالغ بر ۱۰۰ میلیون تومان یارانه دریافت کرده است.
در همان مقطع زمانی روزنامه اعتماد نیز از ۱۰ میلیون تومان یارانه سود برد اما روزنامه کیهان که از قضا مدعی اصلی بی‌عدالتی اخیر بود مبلغی بالغ بر ۴۹۰ میلیون تومان به عنوان یارانه مطبوعات دریافت نمود.
همچنین در سال ۸۹ نیز اختصاص یارانه به روزنامه‌ها به همین منوال بوده است. روزنامه “دنیای اقتصاد” که اساسا غیر دولتی است در سه ماهه اول سال مبلغ ۷۲ میلیون تومان یارانه دریافت کرده است این در حالی است که روزنامه ایران که انحصار آگاهی‌های دولتی را هم دارا بوده است از یارانه ۷۷۰ میلیون تومانی سود برده است.
همچنین یارانه دریافتی روزنامه کیهان در سه ماهه اول سال ۸۹ به نسبت سه ماه سوم سال۸۸ دوبرابر شده است. این روزنامه در سه ماهه اول سال ۸۹ مبلغ ۷۶۰ میلیون تومان یارانه دریافت کرده است و اگر پرداخت این مبلغ تا پایان سال ادامه داشته باشد نشان می‌دهد که این روزنامه فقط از محل یارانه‌های دولتی بالغ بر ۳میلیارد تومان پول از دولت دریافت کرده است.
روزنامه جام جم نیز که در ماه‌های اخیر بارها و بارها به انحصار آگاهی‌ها در یک روزنامه اعتراض کرده و فریاد عدالت‌خواهی سر داده بود در همین بازه زمانی مبلغی بالغ بر ۲۴۰ میلیون تومان دریافت کرده است اما روزنامه مردمسالاری ۲۳ میلیون تومان به عنوان یارانه دریافت کرده است.
این در حالی است که روزنامه “جهان صنعت ” در سه ماه اول سال ۸۹ فقط ۲ میلیون و چهارصد هزار تومان یارانه دریافت کرده است که در کل سال به مبلغ ۱۰میلیون می‌رسد. به روزنامه “تهران امروز” نیز در همین بازه زمانی مبلغ ۱۲میلیون تومان یارانه رسیده است که با ضریب چهار در تمام طول سال به ۶۰ میلیون می‌رسد حال اگر مقایسه‌ای با دریافتی روزنامه کیهان و ایران صورت بگیرد نشان دهنده بی‌عدالتی وحشتناک در پرداخت یارانه به روزنامه‌ها است.
از سوی دیگر وضعیت یارانه دریافتی روزنامه “جمهوری اسلامی” و “اطلاعات” نیز در نوع خود جالب توجه است. “جمهوری اسلامی” که موقعیتی شبیه به “کیهان” دارد در سه ماهه نخست امسال ۳۰ میلیون تومان و “اطلاعات” ۱۲۵ میلیون یارانه دریافت کرده‌اند.
یارانه دریافتی مطبوعات محلی نیز در این میان جالب توجه است در استان گیلان روزنامه آوای شمال در ۶ ماهه دوم سال ۸۸، ۱۸ میلیون و روزنامه “نقش قلم” ۲۸میلیون یارانه دریافت کرده اند.
در همین بازه زمانی روزنامه “ایمان” در استان قم ۸ میلیون تومان از محل یارانه‌ها پول گرفته است، این در حالی است که هفته نامه “افق حوزه” ۲۴ میلیون تومان یارانه دریافت کرده است.
با نگاهی به این آمار وضعیت اسفناک پرداخت یارانه به نشریات مختلف کاملا مشخص می‌شود، وضعیتی که البته با توجه به اظهارات اخیر وزیر ارشاد که گفته بود یارانه نشریات با توجه به مطالب آنها پرداخت می‌شود آنقدر هم عجیب نیست.
با این حال جای این پرسش هم‌چنان باقی است که روزنامه‌های منتقد انحصاری شدن آگهی‌های دولتی همچون “کیهان” چرا به این مسائل هیچ توجهی ندارند. اگر روزنامه کیهان مخالف بی‌عدالتی است چرا درباره این بی عدالتی آشکار و بسیار وسیعتر از بی‌عدالتی پیشین اعتراضی نمی‌کند.
به گزارش فرارو، انتشار انحصاری آگاهی‌های دولتی در روزنامه ایران که به موجب تبصره دوم بند ۱۸ ضوابط اجرایی سال۸۹ به تصویب رسیده بود در ماه‌های اخیر اعتراض بسیاری از روزنامه‌ها را بر انگیخت. این اعتراض‌ها که بیشتر از سوی روزنامه‌های حامی دولت و اصولگرا اتخاذ شده بود تبدیل به یک بلوای رسانه‌ای درباره این بی‌عدالتی دولت شد. پس از مدتی این جنجال رسانه‌ای جواب داد و چند روز پیش رییس جمهور مصوبه را لغو کرد.
انحصار انتشار آگاهی‌های دولتی برای روزنامه ایران در شرایطی رخ داد که اکثر جراید کشور با سوبسید دولت و کمک‌های مستقیم و غیرمستقیم آن اداره می‌شوند و در این میان برخی روزنامه ها بیش از بقیه از این سفره بهره منداند.
پس از تصویب تبصره انحصار آگاهی‌های دولتی یکی ازجرایدی که شدیدا به این مسئله معترض بود، روزنامه کیهان بود. این روزنامه در مقاطع مختلف با انتشار گزارش‌های انتقادی شدیدا از این مسئله شاکی بود و آن را بی‌عدالتی آشکار دانست.
کیهان چند روز پیش از لغو انحصار طی گزارش‌های زنجیره‌ای از غیرعادلانه بودن آن نوشت. این روزنامه در یکی از گزارش های خود نوشت: «این اتفاق زمینه تضعیف بنیه مالی مطبوعات را فراهم کرد غافل از اینکه این اتخاذ و اجرای چنین تصمیمی می‌تواند تیشه به ریشه مطبوعاتی باشد که نظام جمهوری اسلامی را طی سه دهه همراهی کرده‌اند.»
کیهان در گزارش‌های مفصل خود با اهالی رسانه‌های دولتی و شبه دولتی گفت‌وگو کرد و به نقل از آنها اقدام دولت را مذموم اعلام نمود. این روزنامه اقدام مذکور را نابود کننده رسانه‌های محلی دانست و نوشت: «قطعا این اتفاق دامان مطبوعات کوچک‌تر و استانی را زودتر خواهد گرفت و تعطیلی سرنوشت نهایی چنین تصمیمی است. تصمیمی مغایر با شعار عدالت محوری قطع جذب و انتشار آگهی‌های دولتی در دیگر مطبوعات اتفاق نامبارکی است که تضعیف مطبوعات و تعطیلی آنها را در برخواهد داشت.»
البته اعتراض نسبت به این اقدام دولت فقط به کیهان منحصر نشد بلکه تمام روزنامه‌های که به گونه‌ای از رانت دولتی استفاده می‌کنند از این وضعیت شکایت کردند. روزنامه جمهوری اسلامی، جام جم، اطلاعات، جوان و… از قبیل این روزنامه‌ها بودند.
یارانه ناعادلانه و سکوت رسانه‌های “عدالت‌خواه”!
با وجود این که از ناعادلانه بودن تبصره مذکور نمی‌توان گذشت اما مسئله‌ای که بسیاری از این روزنامه‌ها هیچ وقت به آن نپرداخته‌اند پرداخت‌های ناعادلانه یارانه به روزنامه‌های کشور است و این موضوعی است که همیشه دامن گیر جراید ایران است.
روزنامه‌های دولتی و شبه دولتی انحصار انتشار آگاهی‌های دولتی در یک روزنامه را غیرعادلانه می‌دانند و شدیدا نسبت به آن معترض می‌شوند اما پرسش این است که آیا این روزنامه‌ها نسبت به اختصاص ناعادلانه یارانه هم انتقادی دارند؟
از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی تاکنون روزنامه‌های ایران از یارانه دولتی برخوردارند اما با نگاهی به میزان برخورداری هر یک از آنها می توان گفت روزنامه های دولتی و شبه دولتی بسیار بیشتر از بقیه روزنامه ها از این یارانه ها سود برده‌اند.
به طور مثال در سه ماهه سوم سال ۸۸ روزنامه “تهران امروز” فقط ۱۰ میلیون تومان یارانه دریافت کرده است این در حالی است که روزنامه “وطن امروز” مبلغی بالغ بر ۱۰۰ میلیون تومان یارانه دریافت کرده است.
در همان مقطع زمانی روزنامه اعتماد نیز از ۱۰ میلیون تومان یارانه سود برد اما روزنامه کیهان که از قضا مدعی اصلی بی‌عدالتی اخیر بود مبلغی بالغ بر ۴۹۰ میلیون تومان به عنوان یارانه مطبوعات دریافت نمود.
همچنین در سال ۸۹ نیز اختصاص یارانه به روزنامه‌ها به همین منوال بوده است. روزنامه “دنیای اقتصاد” که اساسا غیر دولتی است در سه ماهه اول سال مبلغ ۷۲ میلیون تومان یارانه دریافت کرده است این در حالی است که روزنامه ایران که انحصار آگاهی‌های دولتی را هم دارا بوده است از یارانه ۷۷۰ میلیون تومانی سود برده است.
همچنین یارانه دریافتی روزنامه کیهان در سه ماهه اول سال ۸۹ به نسبت سه ماه سوم سال۸۸ دوبرابر شده است. این روزنامه در سه ماهه اول سال ۸۹ مبلغ ۷۶۰ میلیون تومان یارانه دریافت کرده است و اگر پرداخت این مبلغ تا پایان سال ادامه داشته باشد نشان می‌دهد که این روزنامه فقط از محل یارانه‌های دولتی بالغ بر ۳میلیارد تومان پول از دولت دریافت کرده است.
روزنامه جام جم نیز که در ماه‌های اخیر بارها و بارها به انحصار آگاهی‌ها در یک روزنامه اعتراض کرده و فریاد عدالت‌خواهی سر داده بود در همین بازه زمانی مبلغی بالغ بر ۲۴۰ میلیون تومان دریافت کرده است اما روزنامه مردمسالاری ۲۳ میلیون تومان به عنوان یارانه دریافت کرده است.
این در حالی است که روزنامه “جهان صنعت ” در سه ماه اول سال ۸۹ فقط ۲ میلیون و چهارصد هزار تومان یارانه دریافت کرده است که در کل سال به مبلغ ۱۰میلیون می‌رسد. به روزنامه “تهران امروز” نیز در همین بازه زمانی مبلغ ۱۲میلیون تومان یارانه رسیده است که با ضریب چهار در تمام طول سال به ۶۰ میلیون می‌رسد حال اگر مقایسه‌ای با دریافتی روزنامه کیهان و ایران صورت بگیرد نشان دهنده بی‌عدالتی وحشتناک در پرداخت یارانه به روزنامه‌ها است.
از سوی دیگر وضعیت یارانه دریافتی روزنامه “جمهوری اسلامی” و “اطلاعات” نیز در نوع خود جالب توجه است. “جمهوری اسلامی” که موقعیتی شبیه به “کیهان” دارد در سه ماهه نخست امسال ۳۰ میلیون تومان و “اطلاعات” ۱۲۵ میلیون یارانه دریافت کرده‌اند.
یارانه دریافتی مطبوعات محلی نیز در این میان جالب توجه است در استان گیلان روزنامه آوای شمال در ۶ ماهه دوم سال ۸۸، ۱۸ میلیون و روزنامه “نقش قلم” ۲۸میلیون یارانه دریافت کرده اند.
در همین بازه زمانی روزنامه “ایمان” در استان قم ۸ میلیون تومان از محل یارانه‌ها پول گرفته است، این در حالی است که هفته نامه “افق حوزه” ۲۴ میلیون تومان یارانه دریافت کرده است.
با نگاهی به این آمار وضعیت اسفناک پرداخت یارانه به نشریات مختلف کاملا مشخص می‌شود، وضعیتی که البته با توجه به اظهارات اخیر وزیر ارشاد که گفته بود یارانه نشریات با توجه به مطالب آنها پرداخت می‌شود آنقدر هم عجیب نیست.
با این حال جای این پرسش هم‌چنان باقی است که روزنامه‌های منتقد انحصاری شدن آگهی‌های دولتی همچون “کیهان” چرا به این مسائل هیچ توجهی ندارند. اگر روزنامه کیهان مخالف بی‌عدالتی است چرا درباره این بی عدالتی آشکار و بسیار وسیعتر از بی‌عدالتی پیشین اعتراضی نمی‌کند.
0 نظرات:
ارسال یک نظر